تاثیر طول گام بر مولفههای عمودی و خلفی نیروی عکسالعمل زمین و نرخ بارگذاری در حین انجام حرکت »بدو-رو«: مولفهای برای خطر شکستگی استرسی در اندام تحتانی نظامیان

مقدمه: شکستگی استرسی در پی قرار گرفتن استخوان تحت بارگذاری متناوب و زیر آستانه شکست،‌ پیش از آنکه ترک‌های میکروسکوپی فرصت ترمیم یابند، ایجاد می‌شود. هدف از این تحقیق 1) بررسی و مقایسه نیروی عکس‏العمل زمین در گام چهارم حرکت بدو-رو، دویدن عادی و فرود تک پا؛ و 2) بررسی تأثیر افزایش طول گام در گام چهارم حرکت بدو-رو بر نیروی عکس‏العمل زمین و نرخ بارگذاری بوده است. مواد و روش‏ها: 10 ‏نفر از دانشجویان مرد دانشگاه علوم انتظامی در این مطالعه شرکت کردند.‏ پنج آزمایش شامل دو آزمون فرود تک پا، دو آزمون حرکت بدو-رو و یک آزمون دویدن عادی را انجام دادند. اطلاعات آزمونها توسط دستگاه صفحه نیرو و با فرکانس نمونه برداری 200 هرتز جمع‌آوری شد. یافته‏ها: نتایج تحقیق نشان داد که همبستگی بالایی بین حداکثر مؤلفه‏های عمودی و خلفی نیروی عکس‏العمل زمین و نرخ بارگذاری در حرکت بدو-رو و فرود تک‌پا در دو طول گام مورد آزمایش وجود دارد (به ترتیب 0/917=r، 0/781=r، 0/847=r، 0/798=r برای طول گام 25 سانتیمتر و 0/865=r، 0/742=r، 0/831=r، 0/716=r، برای طول گام 50 سانتیمتر، (p<0/05).با افزایش طول گام، تمام متغیرهای اندازه‏گیری شده به صورت معنی‏داری افزایش می‏یابند (p<0/05). نتیجه گیری: برای پیشگیری از آسیب استرسی در حرکت بدو-رو، پیشنهاد می‏شود که سربازان و افسران با حد‏اقل اختلاف قد در یک گروه قرارگیرند تا طول گام همگی افراد در حین حرکت بدو-رو نزدیک به طول گام ترجیحی آنها باشد.